જળકમળ છાડી જાને બાળા, સ્વામિ અમારો જાગશે
જાગશે,તને મારશે ,મને બાળહત્યા લાગશે ….જળકમળ
કહે રે બાળક તું મારગ ભુલ્યો ?કે તારા વેરીયે વળાવિયો ?
નિઃશ્રે તારો કાળજ ખૂટ્યો,અહિયાં તે શીદ આવીયો ?….જળકમળ
નથી નાગણ હું મારગ ભુલ્યો,કે મારા વેરિયે વળાવિયો,
મથુરા નગરી માં જુગઠું રમતા નાગનું શીશ હારિયો …જળકમળ
રાંગે રૂડો રૂપે પુરો દિસંતો કોડીલો કોડામણો,
તારી માતાએ કેટલાં જન્મ્યાં તેમા તું અળખામણો …જળકમળ
મારી માતાએ બેઉ જનમ્યા,તેમાં હું નટવર નાનડો,
જગાડ તારા નાગને, મારું નામ કૃશ્ણ કાનુડો … જળકમળ
લાખ સવાનો મારો હાર આપું,આપું હું તુંજને દોરીઓ ,
એટલું મારા નાગથી છાનું આપુ તુજને ચોરીયો … જળકમળ
શું કરુ નાગણ હાર તારો ?શું કરું તારો દોરિયો ?
શાને કાજે નંગણ તારે કરવી ઘરમા ચોરીઓ ?… જળકમળ
ચરણ ચાંપી,મુછ મરડી,નાગણે નાગ જગાડિયો ,
ઉઠોને બળવંત કોઇ બારણે, બાળક આવિયો … જળકમળ
બેઉં બળિયા બાથે વળગ્યા,કૃષ્ણે કાળીનાગ નાથિયો,
સહસ્ત્ર ફેણા ફુંફવે,જેમ ગગન ગાજે હાથિયો … જળકમળ
નાગણ સહુ વિલાપ કરે છે,નાગને બહુ દુઃખ આપશે,
મથુરા નગરીમાં લઇ જશે પછી નાગનું શીશ કાપશે … જળકમળ
બેઉ કર જોડી વિનવે,સ્વામી મુકો આમારા કંથને,
અમે અપરાધી કાઈ ના સમજ્યા,ના ઓળખ્યાં ભગવંતને … જળકમળ
થાળભરી નાગણ સર્વે,મોતીડે કૃશ્ણ વધાવિયાં,
નરસૈંયાના નાથ પાંસેથી નાગણે નાગ છોડાવિયો … જળકમળ
–નરસિંહ મહેતા