Gangasati Bhajan

અસલી જે સંત હોઈ તેને ચડે નહિ કોઈ દી , કપટ નહિ મનમાંહ્ય જી , ગુરુજીના વચનોને પરિપૂર્ણ સમજે , પ્રજ્ઞા પુરુષ કહેવાય જી , દેહે રે મુકે પણ વચન તૂટે નહિ ને , ગુરુજીના વચને...

કળજુગમાં જતિ સતી કળજુગમાં જતિ સતી સંતાશે ને કરશે એકાંતમાં વાસ રે, કુડા ને કપટી ગુરુ ને ચેલા પરસ્પર નહીં વિશ્વાસ રે … કળજુગમાં ગુણી ગુરુ ને ચતુર ચેલો પણ બેયમાં ચાલશે તાણાવાણ રે, ગુરુના અવગુણ ગોતવા માંડશે...

ગુપત રસ આતો જાણી લેજો પાનબાઈ જેથી જાણવું રહે નહિ કાઈ , ઓઘ રે આનંદ માં કાયમ રહેને સેજે સંસય બધા મટી જાય , બહેન રે શુરવીર થઈને સંગ્રામે ચડવું પાનબાઈ , માયલું મન ફરી ઉભું...

કલયુગ આવ્યો હવે કારમો ને , તમે સુણજો નર નાર ભક્તિ ધરમ એમાં લોપાસે ને , રહશે નહિ તેની મર્યાદ , ગુરુજીનું કહેવું શિષ્ય માનસે નહિ , ઘર ઘર જગવશે જ્યોત , નરને નારી...

અંતરથી પુજાવાની આશા રાખે ને , એને કેમ લાગે હરીનો સંગ રે , શિષ્ય કરવા નહિ એવા જેને , પૂરો ચઢ્યો ન હોય રંગ , એ જી રે અંતર નથી એનું ઉજળું ને , જેને મોટપણુ...

વચન વિવેકી જે નાર ને નારી પાનબાઈ બ્રમ્હાદિક લાગે તેને પાય રે યથાર્થ વચન શાન જેને જાણી એને કરવું પડે નહિ બીજું કાઈ રે … વચનમાં સમજે તેને મહાસુખ ઉપજે એ તો ગત ગંગાજી કહેવાય રે એકમ...

સદગુરુ વચનના થાવ અધિકારી પાનબાઈ મેલી દયો અંતરનું અભિમાન માન રે મેલીને તમે આવો રે મેદાનમાં સમજો ગુરુજીની શાન … સદગુરુ અંતર ભાંગ્યા વિના ઉભરો નહિ આવે નહિ થાય સાચે સાચી વાત રે આટી છૂટે જયારે અંતર...

સર્વ ઈતિહાસ નો સિદ્ધાંત એક છે સમજવી સદગુરુ કેરી શાન રે વિપત્તિ આવે પણ વૃતિ ના ડગાવવી મેલી દેવું અંતરનું મન રે .. પ્રખ્યાતી તો પાનબાઈ એવા ની થઈ છે જેને શીશ ને કર્યા કુર્બાન રે વિપત્તિ...

હેઠા ઉતરીને પાય લાગ્યા રે ને ઘણો છે એનો ઉપકાર રે અમાપક બુદ્ધિ થઇ ગઈ છે મારી ને લાગ્યો અકરતા પુરુષમાં તાર રે , અખંડ અમર અવિનાશી ભાળ્યા ને વસ્તુ છે અગમ અપાર રે દયા કરીને મુજને...

સરળ ચિત રાખીને નિર્મળ રહેવું આણવું નહિ અંતરમાં અભિમાન , પ્રાણી માયમાં સમદ્રષ્ટી રાખવીને અભ્યાસે જીતવો અપમાન , ભાઈ રજ કર્મથી સદા દુર રહેવું કાયમ કરવો અભ્યાસ , પાંચે પ્રાણને એક ઘેર લાવવા રાખવો વચનનો વિશ્વાસ , ભાઈ ડાબી...