Narshih Maheta

જાગીને જોઉં તો જગત દીસે નહિ ઊંઘમાં અટપટા ભોગ ભાસે ચિત્ત ચેતન્ય વિલાસ તદરૂપ છે બ્રહ્મ લટકા કરે બ્રહ્મ પાસે …જાગીને  પંચ મહાભૂત પરબ્રહ્મ વીશે ઉપજ્યાં અણ અણુમાહી રહ્યાં રે વળગી ફૂલ ને ફળ તો તો વૃક્ષના...

નાનું સરખું ગોકુળિયું મારે વ્હાલે વૈકુંઠ કીધું  રે , ભક્ત જનોને લાડ લડાવી ગોપીયો ને સુખ દીધું રે , ખટદર્શન ખોળ્યો ન લાધે, મુનિજનને ધ્યાન ના'વે રે, છાસ વલોવે નંદ ઘેર વ્હાલો વૃંદાવન ધેનુ ચરાવે  રે , વણ કીધે...

પઢો રે પોપટ રાજા રામના,સતી સીતાજી પઢાવે,પાસે રે બાંધવી  રૂડું પાંજરું,મુખથી રામ જપાવે ,હેજી વાલા, પઢો રે પોપટ રાજા  રામના,....પોપટ તારે કારણે  લીલા વાસ વઢાવું ,એનું રે ઘડાવું પોપટ પાંજરું હીરલા રાતને...

પ્રાણ થકી મને વૈષ્ણવ વ્હાલા હરનિશ  એને ધ્યાવું  રે, તપ તીરથ વૈકુંઠ, સુખ મેલી, મારા વૈષ્ણવ હોય ત્યાં જાવું રે, અંબરીશ (રાજા) મુજને અતિ ઘણો વ્હાલો, દુર્વાસાએ  માનભંગ  કીધો રે, મેં મારુ અભિમાન ત્યજી ને, દશ વાર  અવતાર...

ગોરી તારાં નેપુર રણ ઝણ વાજ્યાં રે, વાજ્યાં કાઈ માજમ રાત મોજાર, સૂતું  નગર બધુ  જગાડિયુ તે તો તારા ઝાંઝર નો ઝમકાર, સેજલડી ઢંઢોળી હું પાછી ફરી રે, પીયુડો તે પોઢ્યો પાડોસણ પાસ, એક ને અનેક વહાલો...

વ્હાલા મારા વૃંદાવનને ચોક કે વહેલા  પધારજો  રે લોલ,ગોકુળ  ગામ તણી વ્રજનાર કે વેગે બોલાવજો રે લોલ,અમને રાસ રમ્યાના કોડ કે નાથ સંગ બેલડી રે લોલ,લેવા મુખડાના મકરંદ કે મળી તે...

ગોપી , જશોદા તારા કાનુડાને સાદ કરીને વાર રે, આવડી ધુમ મચાવે વ્રજમાં કોઇ નહિ પૂછણહાર રે… જશોદા શીકું તોડ્યું ગોરસ ઢોળ્યું,ઉઘાડીને બ્હાર રે , માખણ ખાધુ,વેરી નાંખ્યું, જાણ કીધું આ વાર રે … જશોદા ખાખા...

જે ગમે જગત ગુરૂ જગદીશ ને, તે  તણો  ખર ખરો  ફોક કરવો, આપણો ચિંતવ્યો અર્થ કંઈ નવ સરે, ઊગરે  એજ  ઉદ્દવેગ ધરવો, હું કરું હું કરું એજ અજ્ઞાનતા, શકટ નો  ભાર જેમ શ્વાન તાણે, સૃષ્ટિ મંડાણ છે...

ઊંચી મેડી તે મારા સંતની રે, મેં તો મા'લી ન જાણી રામ..હો રામ.. ઊંચી મેડી તે મારા સંતની રે, અમને તે તેડાં શીદ મોકલ્યાં, કે મારો પીંડ છે કાચો રામ, મોંઘા મૂલની  મારી ચૂંદડી, મેં તો મા'લી...

અગડ બમ અગડ બમ ડાક વાગે ડમરું, નાચે સદાશિવ આગે ભૈરવ. અગડ બમ અગડ બમ ડાક વાગે ડમરું, નાચે સદાશિવ આગે ભૈરવ. નાચે ગુણેશા ને નાચે હનુમાન પારવતી ના પ્રાણ નાથ ભોળા ભગવાન અગડ બમ અગડ બમ...