Gangasati Bhajan

નવધા ભક્તિમાં નિર્મળ રહેવું ને શીખવો વચનનો વિશ્વાસ , સદગુરુને પૂછીને પગલા ભરવા ને થઇને રહેવું તેના દાસ…નવધા ભક્તિ ભાઈ રૂપરંગ રમવું નહિ ને કરવો ભજનનો અભ્યાસ , સદગુરુ સંગે નિરમળ રહેવું ને તજી દેવી ફળની આશ…નવધા ભક્તિ ભાઈ...

હેઠા ઉતરીને પાય લાગ્યા રે ને ઘણો છે એનો ઉપકાર રે અમાપક બુદ્ધિ થઇ ગઈ છે મારી ને લાગ્યો અકરતા પુરુષમાં તાર રે , અખંડ અમર અવિનાશી ભાળ્યા ને વસ્તુ છે અગમ અપાર રે દયા કરીને મુજને...

કળજુગમાં જતિ સતી કળજુગમાં જતિ સતી સંતાશે ને કરશે એકાંતમાં વાસ રે, કુડા ને કપટી ગુરુ ને ચેલા પરસ્પર નહીં વિશ્વાસ રે … કળજુગમાં ગુણી ગુરુ ને ચતુર ચેલો પણ બેયમાં ચાલશે તાણાવાણ રે, ગુરુના અવગુણ ગોતવા માંડશે...

અસલી જે સંત હોઈ તેને ચડે નહિ કોઈ દી , કપટ નહિ મનમાંહ્ય જી , ગુરુજીના વચનોને પરિપૂર્ણ સમજે , પ્રજ્ઞા પુરુષ કહેવાય જી , દેહે રે મુકે પણ વચન તૂટે નહિ ને , ગુરુજીના વચને...

સ્થિરતા એ રહેજો ને વચન માં ચાલજો ને રાખજો રૂડી રીત રે , અજાણ્યા સાથે વાત નવ કરજો ને જેનું મન સદા વિપરીત રે સ્થિરતા એ રહેજો … આગળ ઘણા મહાત્માઓ થઈ ગયા ને તેણે કુપાત્ર નો કર્યો...

સર્વ ઈતિહાસ નો સિદ્ધાંત એક છે સમજવી સદગુરુ કેરી શાન રે વિપત્તિ આવે પણ વૃતિ ના ડગાવવી મેલી દેવું અંતરનું મન રે .. પ્રખ્યાતી તો પાનબાઈ એવા ની થઈ છે જેને શીશ ને કર્યા કુર્બાન રે વિપત્તિ...

ભક્તિ કરવી તેને રંક થઈને રહેવું મેળવું અંતરનું અભિમાન રે ... સદગુરુ ચરણમાં શીશ નમાવીને કરજોડી લાગવું તેને પાય રે ... જાતી પણું છોડીને અજાતિ થાવું કાઢવો વરણ વિકાર જાતી ભાતી નહિ હરિના દેશમાં એવી રીતે રેવું નિર્વાણ...

અંત : કરણ થી પૂજાવાની આશા રાખે, ને એને કેમ લાગે હરિ નો  સંગ , શિષ્ય  કરવા નહિ એવા જેને, પૂરો ચડિયો ન હોઈ રંગ રે, અંત : કરણ થી પૂજાવાની … અંતર નથી જેનું ઉજળું...

શીલવંત સાધુને વારે વારે નમીએ પાનબાઈ જેના બદલે નહિ વ્રતમાન ચિતની વૃતિ જેની સદાય નિર્મળ જેને મહારાજ થયા મહેરબાન ..શીલવંત ભાઈ શત્રુ ને મિત્ર એકેય નહિ ઉરમા જેને પરમારથ માં પ્રીત મન કરમ વાણીએ વચનોમાં ચાલેને રૂડી પાડે...

કલયુગ આવ્યો હવે કારમો ને , તમે સુણજો નર નાર ભક્તિ ધરમ એમાં લોપાસે ને , રહશે નહિ તેની મર્યાદ , ગુરુજીનું કહેવું શિષ્ય માનસે નહિ , ઘર ઘર જગવશે જ્યોત , નરને નારી...